بر اساس قانون، کالاهای خروجی از قلمرو گمرکی را می­توان برا ی یکی از منظورهای زیر اظهار نمود:

• صدور قطعی: رویه گمرکی است که بر اساس آن کالای داخلی به منظور فروش یا مصرف، از کشور خارج می­شود. کالای صادراتی با اظهار در یکی از گمرک­های داخلی یا مرزی مجاز صادراتی و پرداخت عوارض، پس از ارائه گواهی­هایی که به موجب مقررات باید اخذ گردد، با صدور پروانه اجازه خروج از مرزهای مجاز را خواهد داشت. در مواردی که اظهارنامه صدوری در یکی از گمرک های داخلی تسلیم می گردد پس از انجام عملیات ارزیابی، به هر یک از بسته های موضوع اظهارنامه پلمب گمرکی الصاق و مهلتی برای حمل کالا از آن گمرک تا گمرک مرز تعیین و در پروانه صدوری قید می­شود.
• استرداد:

یکی از موارد با اهمیت در صادرات قطعی موضوع استرداد حقوق ورودی است. حقوق ورودی اخذ شده از عین کالای وارداتی که از کشور صادر می­گردد و مواد، کالاهای مصرفی و لوازم بسته بندی خارجی به کار رفته یا مصرف شده در تکمیل یا بسته بندی کالای صادرشده باید به صادر کننده مسترد گردد. همپنین استرداد بر اساس ارزش گمرکی و ماخذ حقوق ورودی مندرج در اسناد گمرکی در زمان ورود محاسبه می­شود.

• صدور موقت:

رویه گمرکی است که به موجب آن کالاهای مجاز برای اهداف معینی شامل ساخت، پردازش، تعمیر، تکمیل، شرکت در نمایشگاه یا به عنوان وسیله نقلیه برای استفاده شخصی یا تردد بین ایران و کشورهای دیگر یا ماشین­آلات و تجهیزات برای انجام خدمات فنی و مهندسی به طور موقت و ظرف مهلت معینی به خارج از کشور صادر و سپس به کشور برگردانده می­شود. در صورتی که کالا تا مهلت مقرر بازگشت داده نشود نسبت به وصول تضمین یا پیگیری اجرای تعهد اقدام می­شود.